wywaliłem..

Dołączył: 06 Mar 2018

usilujac ratowac zycie, i tak dostala gesiej skorki. Rzucila ostatnie spojrzenie na drzwi z matowego

szkla z napisem: "Blok operacyjny - nieupowaznionym wstep wzbroniony". Za nimi widziala tylko

jakies cienie.

Poszla za Michaelem w strone poczekalni. Richard Morrell zniknal, co ja ucieszylo, i Claire

przysiadla na krzesle w milczeniu, pocierajac dlonie. Ciagle jej sie wydawalo, ze ma na skorze krew

Shane'a.

-Odpocznij. Prawie slysze, jak ci sie obracaja trybiki w glowie - odezwal sie Michael. Nie miala

pojecia, ile czasu minelo, czula tylko, ze zesztywniala, ze jest obolala i spieta. Spojrzala w jego

przejrzyscie blekitne oczy i zobaczyla w nich sile i dobroc, ale takze nieznaczny blysk, ktory wydawal

sie... niena turalny. Eve spala oparta o jego kolana, zwinela sie w klebek jak kotka. Glaskal japo

ciemnych wlosach. - Chodz - powiedzial. - Oprzyj sie. - Objal Claire, a ona przytulila sie do niego i

mimo tego, co wydarzylo sie wczesniej, poczula sie bezpieczna.

I wtedy dopadly ja strach i bol, i swiadomosc, ze Shane zostal ugodzony nozem na jej oczach,

a ona nie wiedziala, jak s iv z tym uporac, nie wiedziala, co ma czuc ani co powiedziec czy zrobic, i to

wszystko bylo takie...

Wtulila twarz w jedwabna koszule Michaela i rozplakala sie cicho. Szlochala gwaltownie, az

bolalo. Michael przytulil jej glowe i pozwolil jej plakac.

Kiedy wreszcie troche sie uspokoila, poczula, ze musnal ustami jej skron, a potem po prostu

ogarnela ja ciemnosc.

Claire przerazona probowala odepchnac senny koszmar i z miejsca przysnil sie jej nastepny.

Szpital. Shane. Operacja.

Eve potrzasala ja za ramiona, cos do niej mowiac, a ona nie mogla zrozumiec slow, ale w

pierwszej chwili slowa okazaly sie zupelnie niewazne.

Eve sie usmiechala.

-Wyjdzie z tego - szepnela Claire, a potem powtorzyla glosniej: - Wyjdzie z tego!

-Tak - potwierdzila Eve, a potem slowa znow poplynely wartkim strumieniem, az